İletişim ve Susmanın Değeri


İletişim, insanoğlunun sahip olduğu en büyük armağanlardan biri. Ama bu armağan, her zaman hak ettiği şekilde kullanılmıyor. Özellikle de karşılıklı anlayışın eksik olduğu, söylenenin dinlenmediği ya da yanlış anlaşıldığı durumlarda… İşte tam da bu noktada bir gerçeği kabul etmemiz gerekiyor: Herkesle konuşulmaz. Daha doğrusu, herkesle aynı şekilde konuşulmaz. Çünkü iletişim, bir sanattır ve bu sanat, muhatabına özel bir üslup gerektirir.


Etrafınıza bir bakın. Bazı insanlar sizin söylemek istediklerinizi anlamak yerine, söylediklerinizi çarpıtarak tartışmaya dönüştürmeye çalışır. Oysa sizin niyetiniz bambaşkadır; paylaşmak, bir noktada buluşmak, belki bir derdinizi ya da sevincinizi aktarmak... Ama karşınızdaki kişinin kültürel birikimi, hayata bakışı ya da iletişim tarzı bu çabanızı ziyan eder. Böyle durumlarda şunu sormak gerekiyor: Anlamayacak olana anlatmak gerçekten doğru mu? Ya da dinlemeyecek birine konuşmak... İşte bu noktada devreye suskunluğun gücü giriyor.


Susmak, herkesin düşündüğü gibi bir yenilgi ya da geri çekilme değil aslında. Susmak, bazen en etkili iletişim biçimidir. Çünkü her sözcük her kulağa ulaşmaz, her anlam her yürekte yankılanmaz. Bu yüzden bir insan, ne zaman konuşması gerektiğini bildiği kadar, ne zaman susması gerektiğini de bilmelidir. Susmak, doğru yerde kullanıldığında, bir tartışmayı büyütmek yerine sonlandırır; yanlış anlaşılmaları düzeltmek yerine daha fazla karmaşa yaratmaktan kurtarır.


İletişimde hitap, karşıdaki kişiye özel olmalıdır dedik ya… İşte bu, insanları anlamanın temel taşlarından biridir. Herkes aynı dilden anlamaz, herkes aynı kelimelerle düşünmez. Karşınızdakinin size yaklaşımı, söylediklerinizi nasıl değerlendirdiği ve hangi niyetle dinlediği çok önemlidir. Eğer bu faktörleri göz önüne almazsanız, en güzel cümleler bile heba olabilir.


O zaman, gelin şunu öğrenelim: Her şey paylaşılmak zorunda değildir. Her konu konuşulmak zorunda değildir. Bazen bir gülümseme, bazen bir suskunluk, bazen de nazikçe "Bu konuyu burada bırakabiliriz" demek, hem sizin hem de karşınızdaki kişinin ruhunu korur. Çünkü her diyalog, bir zihin ya da yürek buluşması değildir; bazen yalnızca seslerin çarpışmasıdır.


Velhasıl iletişimde ustalaşmak istiyorsak, yalnızca konuşmayı değil, susmayı da öğrenmeliyiz. Bazen bir kelime yerine bir duruş, bir cevap yerine bir sessizlik çok daha fazlasını anlatır. Ve unutmayın: Söz, yerinde ve hak edene söylenince anlam bulur. Geri kalanı, yalnızca boşa harcanan nefes ve zaman olur.



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

 1 Şubat Günü, Bir Hayal Gerçeğe Dönüşürken Saatimi sabah 9’a kurmuştum ama, 8:30’da çoktan ayaktaydım. Belki de içimde, bugünün hayatımdaki önemli dönüm noktalarından biri olacağını sezen bir taraf vardı. Uyandım, ilk iş sıcak bir duş aldım. Kahvaltı yapma gereği duymadım, zaten pek alışkanlığım da değildir. Sadece her zamanki gibi kekik çayımı içtim, 20 yıldır kullanmaya alıştığım tansiyon ilacımı yuttum ve günüme başladım. Seferihisar’dan Fahrettin Altay’a doğru yola koyuldum. Arabayı uygun bir yere park ettikten sonra tramvaya bindim. Durağım "Hocazade Camii"ydi. Orada inip Kıbrıs Şehitleri Caddesi’ne yöneldim. İçimde tatlı bir heyecan vardı ama bunu hissetmek için bile pek vaktim yoktu. Günüme odaklanmıştım. Börek ve Sabah Çayı Yürürken bir anda börek yeme isteği geldi içime. Belki de bugün iyi bir şeyler olacağını içten içe hissettiğimden, kendimi küçük bir ödülle şımartmak istedim. Bol peynirli, sıcak bir börek ve yanında demlenmiş çay… O anın tadını çıkardım. Sadece b...
Devamı
 "Merhaba yeni gün! Haydi, güzel başlangıçlar için hemen harekete geçelim. Güneşin ışıklarıyla parlayan umutlarımızı göklere taşıyalım. Bugün, en büyük hayallerimize adım atacağımız ve kalbimizi heyecanla dolduracak anılar biriktireceğimiz bir gün olsun!"
Devamı
Her zaman bir yolu vardır  Hayatın iniş ve çıkışlarla dolu bir yolculuk olduğunu hepimiz biliriz. Ancak kimi zaman öyle anlar gelir ki, her şeyin kilitlendiğini, tüm kapıların yüzümüze kapandığını hissederiz. İşte tam da bu tür anlarda kendime hep şu sözü hatırlatırım: Her zaman bir yolu vardır. Bu cümle sadece bir teselli değil, aynı zamanda derin bir gerçeğin ifadesidir. Hayat, bazen bizi zorluklarla sınar; önümüze aşılmaz gibi görünen duvarlar diker. Ancak unutulmaması gereken bir şey var: O duvarların ardında her zaman bir yol saklıdır. Belki şu an için o yolu göremiyor olabilirim, belki önümde sisli bir perde var. Ancak bu, yolun olmadığı anlamına gelmez. Umutsuzluk, insan ruhunu yavaşça tüketen bir zehirdir. Oysa umut, bizi yeniden inşa eden, ayakta tutan ve ilerlemeye sevk eden en güçlü kaynaktır. Bu nedenle umutsuzluğa yer yoktur. Çünkü hayat, daima bir çözüm sunar; yeter ki biz aramaktan vazgeçmeyelim. Bazen çözümler, büyük adımların ardında değil, küçük detaylarda saklıdı...
Devamı