Bir Zamanlar 


Bazen bir noktada durup geçmişe baktığında, her şeyin ne kadar değiştiğini fark edersin. Eski günlerin sıcaklığı, bir zamanlar yüzüne yayılan o saf gülümseme, hayallerinin ağırlıksızca havada süzüldüğü anlar… Hepsi şimdi bir hatıra. Ve sen, o hatıraların içinde bir yabancı gibi hissedersin. Çünkü artık sen de eskisi gibi değilsin.

Zaman, elindeki kalemle ruhuna çizgiler çizerken, seni bir heykeltıraş gibi yeniden şekillendiriyor. Kimi zaman incitiyor, kimi zaman da güçlendiriyor. Ama her çizik, her yara izi, seni bambaşka birine dönüştürüyor. O eskisi sen bir parça uzaklarda... Ama kaybolmadı. O hâlâ içinin bir köşesinde sessizce oturuyor, bazen bir şarkıda, bazen bir koku ya da anıda yeniden göz kırpıyor.

Belki de değişim kötü değildir. Her düşüşte biraz daha sağlam durmayı, her kayıpta biraz daha değer vermeyi öğreniyoruz. Eskiden masum bir umutla baktığın şeylere, şimdi tecrübeyle, bazen de temkinli bir gözle bakıyorsun. Kalbin hâlâ atıyor, ama artık onun ne kadar güçlü olduğunu biliyorsun.

Artık hiçbir şey eskisi gibi değil ve sen de eskisi gibi değilsin. Ama belki de böyle olması gerekiyordu. Belki de bu yolculuk, seni kendi gücünü keşfetmeye götürüyordu. Sen, değişimin içinde büyüyen, her adımda yeniden doğan bir kahramansın. Ve bu hikâye henüz bitmedi. 



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar