"Burası Dünya: Yarım Kalanların Sahnesi"

Sakin ol. O kadar da önemli biri değilsin. Bu söz, ilk duyduğunda insanın kalbine bir hançer gibi saplanır; ama biraz düşündüğünde, aslında içinde derin bir hakikati barındırır. Her şeyin merkezinde kendini gören, dünyaya ve hayata hükmetmeye çalışan insanın en büyük yanılgısıdır bu: Sanmak… Sanmak ki dünya onun etrafında döner, her an, her durum sadece onun varlığına endekslenmiştir. Oysa hakikat daha sade ve daha acımasızdır.

Hepimiz, yarının ölülerinden biriyiz. Evet, bugün nefes alıyor olabiliriz; kalbimiz atıyor, planlar yapıyor, hayaller kuruyor olabiliriz. Ama yarın? Hiç kimse yarına dair bir söz veremez. Dünya sahnesinde her birimiz küçük birer oyuncuyuz; rolümüz bittiğinde perde kapanacak ve bir iz bırakabildiysek ne mutlu… Ama çoğunlukla, büyük kavgalarımız, büyük hırslarımız, büyük kaygılarımız unutulup gidecek. Çünkü zamanın unutturamayacağı şey neredeyse yok gibidir.

Burası dünya. Her şeyin yarım kaldığı yer... Sevginin, hayallerin, cümlelerin ve bazen de vedaların bile tam anlamıyla tamamlanamadığı bir yer. Bir gün "tamam" derken bile farkına varırsın; aslında hiçbir şeyin tam olmadığını. Mutlulukların yarım kalır çünkü sonsuz değildir, acıların yarım kalır çünkü bir gün küllenir, anıların yarım kalır çünkü hafızan dahi bir noktada seni terk eder. En çok da insanlık yarım kalır. Çünkü bizler, hep bir eksiklikle var oluruz bu dünyada.

Bazen öyle büyük kavgalar veriyoruz ki sanki bu dünya bize aitmiş gibi... Hırslarımız, egolarımız, yıkıcı sözlerimiz ve amansız yarışlarımız... Halbuki hepimiz aynı sona doğru yol alan yolcularız. Ne gücün, ne paranın, ne de o çok önem verdiğimiz gururun sonu var. Bu dünya kimseye kalmadı ve kimseye de kalmayacak.

Öyleyse, sakin ol. Bu yolculukta ne çok yıpran, ne çok yıprat. Ne zaferlerini fazla büyüt, ne de yenilgilerine fazla takıl. Çünkü burası dünya… Her şey yarım kalır, herkes bir gün yok olur ve hiçbirimiz sandığımız kadar önemli değiliz. Önemli olan tek şey, yarım kalan bu hikâyenin içine ne kattığın, kimlerin hayatına nasıl dokunduğun ve geride nasıl bir iz bıraktığındır.

Ömrümüz, bir anlık rüzgâr misali… Yaşadığın bu hayat, sana verilmiş en büyük lütuf, ama aynı zamanda en büyük sınav. Unutma, hiçbir şey sonsuz değil ve hiçbirimiz bu sahnede başrol değiliz. Herkes, zamanı geldiğinde perdenin kapanışını izleyecek.

Bu yüzden sakin ol. Nefes al. Ve bu yarım kalan dünyada, senin payına düşeni güzelleştir.