Dost Görünümlü Sinsi İnsanlar: Hayatımızın Şakacı Düşmanları


Hayat dediğimiz şey, aslında bir tiyatro sahnesi. Herkesin bir rolü var; dost gibi görünen ama arkadan kuyunuzu kazanlar ise bu oyunun en kötü oyuncuları. “Ben sana destek olurum, merak etme” diye başlarlar, sonra bir bakarsınız ki o desteğiyle sizi uçurumdan itmiş! Bu yazıda, bu "dost görünümlü sinsiler"i eğlenceli bir şekilde analiz edeceğiz. Hazır mıyız? 

Sinsi İnsanlar Türleri

Bu insanlar, adeta çeşitlilikte sınır tanımaz. İşte birkaç tür:

Destekçi Görünüp Sizi Kıskananlardan başlıyorum. 

Bunlar, “Senin adına o kadar mutluyum ki!” diye gülerken, içlerinden “Nasıl oldu da bunu hak etti?” diye düşünürler. Sizin güzel bir haberinizi duyduklarında şöyle tepkiler verirler:

“Çok sevindim ama... Sanki biraz erken mi olmuş?”

Ya da:

“Harika! Ama kesin biraz torpil vardır, ne dersin?”

Asıl gülünç olan, bu kişilerin sizin yerinize geçme planlarını düşündüklerini sanarken suratlarına yazılmış o kıskanç ifadeyi gizleyememeleridir.

 Kusur Avcısı Sinsileri ikinci sıraya koyalım...

Bu tür, sizinle iyi arkadaş gibi görünür ama sürekli açık arar. Mesela yeni bir elbise aldınız, hemen şunu söylerler:

“Güzelmiş ama sanki biraz seni kilolu göstermiş?”

Ya da işte bir başarı elde ettiğinizde:

“Tabii, şans da önemli.”

Bu insanlar, hayatı olimpik bir eleştiri sporu gibi görür. Ama ironik olan, kendi hayatları genelde tam bir karmaşadır.

 Kriz Yaratmayı Sevenlere!

Bunlar kaos sever. “Ben sana yardım ederim” diyerek gelir, sizi ortada bırakıp kaçarlar. Mesela bir proje üzerinde çalışıyorsunuz ve onlardan yardım istiyorsunuz. Başta:

“Ben hallederim!”

Sonra proje çöker, siz ortada kalırsınız, bu kişiler de:

“Ya aslında ben çok yoğundum...”

Olayın komik kısmı, bu insanların sizin sıkıntınızı uzaktan izlerken aldıkları keyiftir.

Dost Düşmanların En Sevdiği Oyunlar...

Yüz Yüze Gülücük, Arkada Dedikodu:

Sizinle bir araya geldiklerinde en tatlı halleriyle sohbet ederler, ama toplantı biter bitmez arkanızdan şu cümleleri duymanız muhtemeldir:

“Hiç anlamıyor ama ne yapalım...”

“Biraz abartıyor bence, o kadar da başarılı değil.”

Destek Gibi Görünen Çelmeler:

Bir karar alırken “Bence bu senin için en doğrusu” derler. O “en doğru” yol genelde sizin zararınıza çıkar. Onlara göre asıl başarı, sizin başarısızlığınızı izlemektir.

Bu İnsanlara Karşı En İyi Savunma: Gülüp Geçmek


Peki, bu sinsilerle nasıl başa çıkılır? Yapmanız gereken tek şey: onları ciddiye almamak. Çünkü bu kişilerin en büyük korkusu, dikkate alınmamaktır. Siz onların oyunlarını fark edip gülüp geçtiğinizde, bütün planları çöker.

Düşünün, size sinsice yaklaşıp “Beni kıskanıyorsun, değil mi?” derken, siz kahkahayla “Evet ya, kıskançlıktan uyuyamıyorum!” deseniz, yüzlerindeki şaşkın ifade paha biçilemez olur.


Hayat kısa, dost görünümlü sinsi insanlara kafa yormak yerine onların saçmalıklarına gülüp eğlenmek en iyisi. Çünkü unutmayın: En güzel intikam, mutlu bir hayat ve umursamaz bir kahkahadır.



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

 1 Şubat Günü, Bir Hayal Gerçeğe Dönüşürken Saatimi sabah 9’a kurmuştum ama, 8:30’da çoktan ayaktaydım. Belki de içimde, bugünün hayatımdaki önemli dönüm noktalarından biri olacağını sezen bir taraf vardı. Uyandım, ilk iş sıcak bir duş aldım. Kahvaltı yapma gereği duymadım, zaten pek alışkanlığım da değildir. Sadece her zamanki gibi kekik çayımı içtim, 20 yıldır kullanmaya alıştığım tansiyon ilacımı yuttum ve günüme başladım. Seferihisar’dan Fahrettin Altay’a doğru yola koyuldum. Arabayı uygun bir yere park ettikten sonra tramvaya bindim. Durağım "Hocazade Camii"ydi. Orada inip Kıbrıs Şehitleri Caddesi’ne yöneldim. İçimde tatlı bir heyecan vardı ama bunu hissetmek için bile pek vaktim yoktu. Günüme odaklanmıştım. Börek ve Sabah Çayı Yürürken bir anda börek yeme isteği geldi içime. Belki de bugün iyi bir şeyler olacağını içten içe hissettiğimden, kendimi küçük bir ödülle şımartmak istedim. Bol peynirli, sıcak bir börek ve yanında demlenmiş çay… O anın tadını çıkardım. Sadece b...
Devamı
Her zaman bir yolu vardır  Hayatın iniş ve çıkışlarla dolu bir yolculuk olduğunu hepimiz biliriz. Ancak kimi zaman öyle anlar gelir ki, her şeyin kilitlendiğini, tüm kapıların yüzümüze kapandığını hissederiz. İşte tam da bu tür anlarda kendime hep şu sözü hatırlatırım: Her zaman bir yolu vardır. Bu cümle sadece bir teselli değil, aynı zamanda derin bir gerçeğin ifadesidir. Hayat, bazen bizi zorluklarla sınar; önümüze aşılmaz gibi görünen duvarlar diker. Ancak unutulmaması gereken bir şey var: O duvarların ardında her zaman bir yol saklıdır. Belki şu an için o yolu göremiyor olabilirim, belki önümde sisli bir perde var. Ancak bu, yolun olmadığı anlamına gelmez. Umutsuzluk, insan ruhunu yavaşça tüketen bir zehirdir. Oysa umut, bizi yeniden inşa eden, ayakta tutan ve ilerlemeye sevk eden en güçlü kaynaktır. Bu nedenle umutsuzluğa yer yoktur. Çünkü hayat, daima bir çözüm sunar; yeter ki biz aramaktan vazgeçmeyelim. Bazen çözümler, büyük adımların ardında değil, küçük detaylarda saklıdı...
Devamı
 Galiba benim imtihanım özlemek... Bir sesi, bir nefesi, bir kokuyu. Öyle bir özlem ki anlatması da taşıması da zor. Gözlerim her kapandığında, o sesi duyar gibi oluyorum. O tanıdık tını, o içimi ısıtan kelimeler... Ama sonra fark ediyorum, hepsi yalnızca zihnimde yankılanıyor. O ses gerçek değil, sadece hasretimin bana oynadığı bir oyun. Bir nefesi özlüyorum. Yanımda olduğunda hissettiğim o sıcaklığı, sessizliğin içindeki o varlığı… Yan yana otururken, nefes alış verişinin ritmini duyabildiğim o anları özlüyorum. Şimdi o nefes yok. Hava aynı hava, ama ben sanki soluk alamıyorum. Ve bir koku... İnsan kokularla yaşar mı? Yaşar. Bir kokunun peşine düşer bazen insan. Bir anıyı saklar gibi bir koku saklanır zihninizin derinliklerine. Bazen bir rüzgâr eser, o tanıdık kokuyu getirecekmiş gibi. Ama gelmez. Gelmez ve siz o kokunun eksikliğiyle bir kez daha baş başa kalırsınız. Özlemek ağır bir imtihanmış. Özlemek, insanın içindeki boşluğu büyüten ama aynı zamanda o boşluğa anlam katan bir ...
Devamı