Bekâr Olmanın Komik Yan Etkileri


Yeni biriyle tanıştığınızda, "Bekâr mısınız?" sorusu kaçınılmaz şekilde karşınıza çıkar. Hele bir de kadınsanız ve "Evet, bekârım" cevabını verdiyseniz, işler orada ilginçleşir. Çünkü bekârlık, bazı erkeklerin beyninde aniden "flört zamanı!" alarmını çalar. Bunun sonucunda, bir insan olarak varlığınız, karşınızdaki kişinin “denemek isteyebileceği romantik bir proje” gibi algılanmaya başlar.

Flört Moduna Geçen Erkekler

Siz sadece sohbet etmek ya da yeni bir insan tanımak isterken birden bire karşı tarafın ses tonu değişir. Daha bir kendinden emin, daha bir “karizmatik” olmaya çalışır. Size başlar:

“Yani... Bu kadar güzel bir kadın neden yalnız olur ki?”

“Demek kimse fark edememiş seni. Ama bak, ben buradayım!”

O sırada kafanızda şu düşünce döner: “Cidden mi? Bu mu yani? Planın bu mu?”

Bir de bu durumun absürd kısmı var: Sizin yalnız olduğunuzu öğrenir öğrenmez bu insanların sizinle flört etmeye başlaması, hayatın doğrudan basitleştirildiği bir senaryo gibi hissettirir. İlişki durumunuzun basit bir bilgi olmasını beklerken, kendinizi bir yarışmanın ortasında bulursunuz.

“Kurtarma Görevine” Soyunanlar

Bu erkeklerin bir kısmı da sizi "kurtarılması gereken yalnız bir prenses" olarak görür. Duygusal bir Robin Hood edasıyla gelirler:

“Bu kadar yalnızlık yeter. Hadi, seni sinemaya götüreyim.”

“Benimle yemek yer misin? Hani, yalnız kalma diye…”

Halbuki yalnız olmayı siz seçmişsinizdir ya da bu durumdan rahatsız değilsinizdir. Ama bunu açıklamaya çalıştığınızda bile karşı taraf pes etmez:

“O kadar güçlü görünmeye çalışma. Yanında biri olunca daha mutlu olursun.”

Kendi Hâline Bırakılmak İmkansız

Bekâr bir kadın olarak arkadaşlarınızdan destek görmek de ayrı bir hikâye. Çünkü genelde çevrenizdeki insanlar sizin bir ilişki yaşamanızdan ziyade, "boş ver, kimseye ihtiyacın yok" felsefesini savunur. Sevgili bulma konusunda yardım etmezler ama bir flört çabası baş gösterdiğinde, “Aman, seni hak etmiyor,” diyerek önünü keserler.

Güçlü ve Yalnız Kadının Mizahi Mücadelesi

BBekâr ir kadın olmak, bazen özgürlük, bazen kafa karışıklığı, çoğu zaman da absürd bir komedi gibidir. Karşılaşacağınız flört çabaları, gereksiz müdahaleler ve projelendirme girişimleri her zaman olacak. Ama işin eğlenceli tarafı da burada: Bu garip durumlara gülüp geçmek, hayatın tadını çıkarmak ve "Yalnızım ama mutluyum, teşekkürler," diyerek devam etmek.

Çünkü bazen yalnızlık, çevredeki saçmalıklardan çok daha keyifli olabilir. Ve evet, o yemek teklifini reddedip evde pizza yemek kesinlikle daha mantıklı bir tercih!



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

 1 Şubat Günü, Bir Hayal Gerçeğe Dönüşürken Saatimi sabah 9’a kurmuştum ama, 8:30’da çoktan ayaktaydım. Belki de içimde, bugünün hayatımdaki önemli dönüm noktalarından biri olacağını sezen bir taraf vardı. Uyandım, ilk iş sıcak bir duş aldım. Kahvaltı yapma gereği duymadım, zaten pek alışkanlığım da değildir. Sadece her zamanki gibi kekik çayımı içtim, 20 yıldır kullanmaya alıştığım tansiyon ilacımı yuttum ve günüme başladım. Seferihisar’dan Fahrettin Altay’a doğru yola koyuldum. Arabayı uygun bir yere park ettikten sonra tramvaya bindim. Durağım "Hocazade Camii"ydi. Orada inip Kıbrıs Şehitleri Caddesi’ne yöneldim. İçimde tatlı bir heyecan vardı ama bunu hissetmek için bile pek vaktim yoktu. Günüme odaklanmıştım. Börek ve Sabah Çayı Yürürken bir anda börek yeme isteği geldi içime. Belki de bugün iyi bir şeyler olacağını içten içe hissettiğimden, kendimi küçük bir ödülle şımartmak istedim. Bol peynirli, sıcak bir börek ve yanında demlenmiş çay… O anın tadını çıkardım. Sadece b...
Devamı
Her zaman bir yolu vardır  Hayatın iniş ve çıkışlarla dolu bir yolculuk olduğunu hepimiz biliriz. Ancak kimi zaman öyle anlar gelir ki, her şeyin kilitlendiğini, tüm kapıların yüzümüze kapandığını hissederiz. İşte tam da bu tür anlarda kendime hep şu sözü hatırlatırım: Her zaman bir yolu vardır. Bu cümle sadece bir teselli değil, aynı zamanda derin bir gerçeğin ifadesidir. Hayat, bazen bizi zorluklarla sınar; önümüze aşılmaz gibi görünen duvarlar diker. Ancak unutulmaması gereken bir şey var: O duvarların ardında her zaman bir yol saklıdır. Belki şu an için o yolu göremiyor olabilirim, belki önümde sisli bir perde var. Ancak bu, yolun olmadığı anlamına gelmez. Umutsuzluk, insan ruhunu yavaşça tüketen bir zehirdir. Oysa umut, bizi yeniden inşa eden, ayakta tutan ve ilerlemeye sevk eden en güçlü kaynaktır. Bu nedenle umutsuzluğa yer yoktur. Çünkü hayat, daima bir çözüm sunar; yeter ki biz aramaktan vazgeçmeyelim. Bazen çözümler, büyük adımların ardında değil, küçük detaylarda saklıdı...
Devamı
 Galiba benim imtihanım özlemek... Bir sesi, bir nefesi, bir kokuyu. Öyle bir özlem ki anlatması da taşıması da zor. Gözlerim her kapandığında, o sesi duyar gibi oluyorum. O tanıdık tını, o içimi ısıtan kelimeler... Ama sonra fark ediyorum, hepsi yalnızca zihnimde yankılanıyor. O ses gerçek değil, sadece hasretimin bana oynadığı bir oyun. Bir nefesi özlüyorum. Yanımda olduğunda hissettiğim o sıcaklığı, sessizliğin içindeki o varlığı… Yan yana otururken, nefes alış verişinin ritmini duyabildiğim o anları özlüyorum. Şimdi o nefes yok. Hava aynı hava, ama ben sanki soluk alamıyorum. Ve bir koku... İnsan kokularla yaşar mı? Yaşar. Bir kokunun peşine düşer bazen insan. Bir anıyı saklar gibi bir koku saklanır zihninizin derinliklerine. Bazen bir rüzgâr eser, o tanıdık kokuyu getirecekmiş gibi. Ama gelmez. Gelmez ve siz o kokunun eksikliğiyle bir kez daha baş başa kalırsınız. Özlemek ağır bir imtihanmış. Özlemek, insanın içindeki boşluğu büyüten ama aynı zamanda o boşluğa anlam katan bir ...
Devamı