Şimdi Kendini Şımartma Zamanı



Bugün kendin için bir şey yap. Dolabında uzun zamandır duran, giymek için hep özel bir gün beklediğin o kıyafeti hatırlıyor musun? Belki bir elbise, belki bir gömlek… Onu al ve hemen giy. Kendi kendine bir söz ver: O kıyafet hiçbir zaman dolapta yalnızca beklemekle vakit kaybetmeyecek. Çünkü o kıyafeti seçtiğin an zaten yeterince özeldi.


Şimdi mutfağa git. Günlük kullandığın o sıradan tabakları bir kenara koy. Dolapta öylece duran, belki de hiç açılmamış o yemek takımını çıkar. Hani şu “misafir gelirse kullanırız” dediğin takım… Misafirlerin en özeli sensin, unutma. Yemekleri en güzel tabaklarda kendine ikram et. Şimdi kahve zamanı. Bir düşün; dolabında yıllardır bekleyen, incecik porselen fincanlar var. Onları da çıkar. Sadece misafire saklamaya gerek yok. Bu anı kendine hediye et.


Evinde başka neler bekliyor bir köşede? Sandığın içinde belki anneannenin el emeğiyle işlediği, belki kendi ellerinle aldığın o dantelli nevresimler… Yıllardır bir "özel günü" bekliyorlar. O gün bugün olsun. Yatağını o güzelliklerle süsle, içine sinen bir düzen kur. Her akşam uykuya dalmadan önce kendini şımartmanın ne kadar değerli olduğunu fark et.


Bu sadece evle ya da eşyalarla sınırlı değil. Hayatta hep ertelediğin başka neler var? Mesela yıllardır dinlemek istediğin bir şarkıcı, izlemek istediğin bir film ya da gitmek istediğin bir yer? Onları da erteleme. Hep “bir ara yaparım” dediğin şeylerin listesi bir gün fark etmeden çok uzayabilir. Oysa hiçbir zaman mükemmel an diye bir şey olmayacak. En doğru zaman, şu an yaşadığın an.


Kendini mutlu etmek için büyük bahanelere ihtiyacın yok. Bir fincan çay, güzel bir şarkı, sevdiğin bir kitabın arasında geçen birkaç saat… Bunlar küçük gibi görünebilir ama aslında ruhunu besleyen en büyük yatırımlardır. Günlük hayatın telaşına kapılıp bunları hep öteledik. Şimdi artık kendin için dur ve düşün: Hayatı yaşanır kılan şeyler ne?


Hayat bir yarış değil, bir kutlama. Kendi değerini hatırla. Kendine özen göstermenin bir lüks değil, bir hak olduğunu unutma. Bu yüzden bekletme hiçbir şeyi. Yaşamak için neden aramak yerine, yaşamanın kendisini bir sebep haline getir.



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

 1 Şubat Günü, Bir Hayal Gerçeğe Dönüşürken Saatimi sabah 9’a kurmuştum ama, 8:30’da çoktan ayaktaydım. Belki de içimde, bugünün hayatımdaki önemli dönüm noktalarından biri olacağını sezen bir taraf vardı. Uyandım, ilk iş sıcak bir duş aldım. Kahvaltı yapma gereği duymadım, zaten pek alışkanlığım da değildir. Sadece her zamanki gibi kekik çayımı içtim, 20 yıldır kullanmaya alıştığım tansiyon ilacımı yuttum ve günüme başladım. Seferihisar’dan Fahrettin Altay’a doğru yola koyuldum. Arabayı uygun bir yere park ettikten sonra tramvaya bindim. Durağım "Hocazade Camii"ydi. Orada inip Kıbrıs Şehitleri Caddesi’ne yöneldim. İçimde tatlı bir heyecan vardı ama bunu hissetmek için bile pek vaktim yoktu. Günüme odaklanmıştım. Börek ve Sabah Çayı Yürürken bir anda börek yeme isteği geldi içime. Belki de bugün iyi bir şeyler olacağını içten içe hissettiğimden, kendimi küçük bir ödülle şımartmak istedim. Bol peynirli, sıcak bir börek ve yanında demlenmiş çay… O anın tadını çıkardım. Sadece b...
Devamı
 "Merhaba yeni gün! Haydi, güzel başlangıçlar için hemen harekete geçelim. Güneşin ışıklarıyla parlayan umutlarımızı göklere taşıyalım. Bugün, en büyük hayallerimize adım atacağımız ve kalbimizi heyecanla dolduracak anılar biriktireceğimiz bir gün olsun!"
Devamı
Her zaman bir yolu vardır  Hayatın iniş ve çıkışlarla dolu bir yolculuk olduğunu hepimiz biliriz. Ancak kimi zaman öyle anlar gelir ki, her şeyin kilitlendiğini, tüm kapıların yüzümüze kapandığını hissederiz. İşte tam da bu tür anlarda kendime hep şu sözü hatırlatırım: Her zaman bir yolu vardır. Bu cümle sadece bir teselli değil, aynı zamanda derin bir gerçeğin ifadesidir. Hayat, bazen bizi zorluklarla sınar; önümüze aşılmaz gibi görünen duvarlar diker. Ancak unutulmaması gereken bir şey var: O duvarların ardında her zaman bir yol saklıdır. Belki şu an için o yolu göremiyor olabilirim, belki önümde sisli bir perde var. Ancak bu, yolun olmadığı anlamına gelmez. Umutsuzluk, insan ruhunu yavaşça tüketen bir zehirdir. Oysa umut, bizi yeniden inşa eden, ayakta tutan ve ilerlemeye sevk eden en güçlü kaynaktır. Bu nedenle umutsuzluğa yer yoktur. Çünkü hayat, daima bir çözüm sunar; yeter ki biz aramaktan vazgeçmeyelim. Bazen çözümler, büyük adımların ardında değil, küçük detaylarda saklıdı...
Devamı